مهارت های ارتباطی در بستر خانواده

ارتباط زیربنای ابتدایی ارتباطات ماست.

از طریق ارتباط می‌توانیم افکار، احساسات و ارتباط با یکدیگر را انتقال دهیم.

• رشد و تقویت مهارت‌های ارتباطی برای موفقیت در هر نوع ارتباط مثل ارتباط والدین، فرزندان یا خواهر و برادر حیاتی است.

• همه ما هم شنیده شدن و درک شدن و همچنین طرد شدن و به‌درستی درک نشدن را تجربه کرده‌ایم.

• در کل، زمانی که حس می‌کنیم که به ما گوش می‌کنند در مقایسه بازمانی که از گفته‌های ما برداشت درستی نمی‌شود کمتر عصبانیت و استرس را تجربه می‌کنیم و بیشتر مشتاق حل مشکلات هستیم. نتیجه‌ی حس شنیده شدن و درک شدن، تقویت اعتماد و اهمیت بین مردم است.

ارتباط مسیری دوطرفه است

• برای برقراری ارتباط یک فرستنده وجود دارد که پیام می‌فرستد و یک دریافت‌کننده که پیام را دریافت می‌کند.

• در ارتباطات موفق، فرستنده پیام باید واضح و روشن پیام را بفرستد تا دریافت‌کننده به‌وضوح پیام را دریافت کند.

اگر فرستنده پیام روشن و واضحی نفرستد و یا دریافت‌کننده پیام فرستنده را به‌درستی درک نکند ارتباط کاملاً برقرار نمی‌شود.

موانع بسیاری بر سر برقرار شدن یک ارتباط خوب وجود دارد

برای مثال:

• زمانی که فکر می‌کنیم میدانیم دیگران به چه چیزی فکر می‌کنند یا دیگران باید بدانند که ما به چه چیزی فکر می‌کنیم.

• زمانی که بجای گوش کردن، در حین صحبت نفر مقابل بر چیزی که می‌خواهیم بگوییم متمرکز می‌شویم.

• وقتی دیگر مسائل و مشکلات غیر مرتبط با موضوع را مطرح می‌کنیم.

• وقتی فکر می‌کنیم میدانیم چه چیزی به صلاح دیگران است و سعی می‌کنیم آن‌ها را متقاعد کنیم.

همه‌ی این موارد یا مانع فرستادن یک پیام واضح می‌شود یا مانع دریافت آن.

ارتباط خوب نیازمند تلاش و تمرین است.

این مهارتی است که بیشتر ما به‌طور طبیعی نداریم.این مهارت‌ها و تکنیک‌ها ممکن است در ابتدا عجیب و غیرعادی به نظر برسند . اما اگر بر آن‌ها تمرکز کنیم در طی زمان در وجود ما نهادینه می‌شوند.

گوش دادن فعالانه

گوش دادن فعالانه روشی برای گوش دادن به دیگران است که این بازخورد را به شما می‌دهد که شما برای درک پیام ارسالی آن‌ها در تلاش هستید.

• از این مسئله اطمینان حاصل کنید که زبان بدن شما نشان‌دهنده‌ی شوق و فعالانه گوش کردن شما باشد. می‌توانید با آن‌ها ارتباط چشمی برقرار کنید، به سمت آن‌ها بچرخید و در حین صحبت آن‌ها سر تکان دهید تا آن‌ها متوجه شوند شما گوش می‌دهید.

• از هر عاملی که باعث حواس‌پرتی شما از موضوع صحبت طرف مقابل می‌شود اجتناب کنید. سعی کنید هر کاری را که انجام می‌دهید مثل تماشا تلویزیون یا مطالعه کردن را در حین صحبت طرف مقابل متوقف کنید.

• علاوه بر محتوای کلام به احساسات نهفته در آن توجه کنید. فقط به محتوای کلمات متمرکز نشوید. آیا کلام یا حتی زبان بدن آن‌ها بیانگر لذت، غم، هیجان یا خشم است؟

• زمانی که فرد صحبتش را تمام می‌کند، آنچه شنیدید را برای او بازگو کنید.

• به‌عنوان یک شنونده فعال به فرد پیشنهاد و راهکار ندهید. زمانی که راهکار می‌دهید مخصوصاً زمانی که کسی از ما چنین درخواستی نکرده، به روند ارتباط آسیب می‌رسد. فرد در ابتدا نیاز دارد که بداند شما او را درک کرده‌اید و پیام او به‌وضوح ارسال‌شده است.

وقتی تأثیرات تمرکز بر گوش دادن به دیگران را به‌جای تمرکز بر پاسخ بعدی خود را بر روابط و مکالمات خود ببینید غافلگیر خواهید شد.

ارتباط برقرار کردن را به کودکان آموزش دهید

کودکان باید بیاموزند چگونه احساسات خود را به‌وضوح مطرح کنند و چگونه به دیگران گوش دهند.

• از زمانی که کودکان شروع به بر زبان آوردن صداها می‌کنند ارتباط برقرار کردن را نیز می‌آموزند. می‌آموزند که چگونه توجه دیگران را جلب کنند و پیام خود را به گوش دیگران برسانند همچنین می‌آموزند که ارتباط برقرار کردن پروسه‌ای دوطرفه است.

• کودکان مهارت‌های خود را از نوع پاسخ‌دهی و شکل ارتباطی ما می‌آموزند.

اولین قدم برای آموزش کودکان گوش دادن فعالانه به آن‌هاست.

• زمانی که ما فعالانه به کودکان گوش می‌دهیم این فرصت را به آن‌ها می‌دهیم تا پیام خود را بفرستند و به آن‌ها می‌فهمانیم که پیام آن‌ها برای ما مهم است. همان‌طور که قبلاً گفته شد، مهم است که تمام و کمال به آن‌ها توجه کنیم و به احساسات کلام آن‌ها علاوه بر معنای آن‌ها گوش کنیم همچنین باید از دادن راه‌حل اجتناب کنیم.

دوما، لازم است که ما فعالانه به بچه‌ها چگونه گوش کردن را بیاموزیم.

• کودک نیاز دارد که بر فردی که صحبت می‌کند تمرکز کند همچنین تمام عوامل حواس‌پرتی مثل خاموش کردن تلویزیون، نگاه کردن به شمارا از خود دور کند.

• همان‌گونه که به آن‌ها توجه می‌کنیم، نیاز هست که به افراد جوان‌تر آموزش دهیم که به دیگران توجه کنند.

• برای اطمینان از اینکه پیام شما توسط آن‌ها دریافت شده است از آن‌ها بخواهید حرف‌های شمارا همان‌گونه که شنیدند تکرار کنند. به این شکل، به آن‌ها تفسیر کردن جملاتی را که شنیده‌اند آموزش می‌دهید.

• همچنین می‌توان از کودکان پرسید چه احساسی را از کلام شما برداشت می‌کنند. آیا شما شاد، بی‌قرار یا غمگین هستید؟ از این طریق آن‌ها می‌توانند احساس و معنا را باهم ارتباط دهند.

درنهایت، کودکان از طریق ارتباط برقرار کردن با ما و مشاهده ارتباط برقرار کردن بزرگ‌ترها با یکدیگر نکات بسیاری را می‌آموزند.

• باید مطمئن باشیم که الگوی خوبی برای کودکمان هستیم و زمانی را صرف گوش دادن و واضح و روشن مطرح کردن پیام‌هایمان کنیم.

 

 

منبع مطلب

COMMUNICATION SKILLS FOR YOU AND YOUR FAMILYwww.extension.udel.edu